O szkole
Historia Szkoły Podstawowej w Słopcu rozpoczęła się 1 stycznia 1919 roku. Po odzyskaniu niepodległości państwo polskie stanęło wobec konieczności budowania nowego systemu oświaty narodowej. W tym okresie szkoła mieściła się w mieszkaniu nauczycielki p. Marii Chmurkowskiej. Początkowo był to tylko I i II oddział. Mimo braku podręczników, jakichkolwiek pomocy naukowych oraz podstawowego sprzętu nauczycielka starała się prowadzić zajęcia szkolne jak najlepiej. Wymiernym efektem jej pracy było utworzenie następnego oddziału szkolnego. W 1920 roku do szkoły uczęszczało 30-oro dzieci. Z początkiem roku szkolnego 1922/23 u gospodarza Jana Machockiego wynajęto pomieszczenie na lokal szkolny. Podobnie jak w poprzednich latach nauka odbywała się w lokalach wynajętych u gospodarzy. Z początkiem roku szkolnego 1928/29 pracę w szkole rozpoczęła Józefa Kamińska, która pracowała bez przerwy do października 1941 r., aż do swojej śmierci. W styczniu 1942 r. pracę w szkole w Słopcu podjął Paweł Chwastowski, który oprócz nauczania oficjalnego prowadził nauczanie tajne. Okres okupacji był szczególnie trudny i niebezpieczny zarówno dla nauczycieli jak i dla uczniów. Niemieccy żołnierze prześladowali pedagogów, zabierano uczniom książki i nieliczne pomoce naukowe. Po przejściu frontu wojennego szkolę uruchomiono już 1 marca 1945 r. W szkole nadal istniały tylko cztery oddziały, w których pracował jeden nauczyciel. Początkowo nauka odbywała się w budynkach mieszkalnych, korzystano przy tym z wypożyczanych, niezbędnych sprzętów. W następnych latach do placówki zaczęło przybywać coraz więcej dzieci, więc zwiększono liczbę oddziałów i wynajęto następne mieszkania u gospodarzy. Szkoła mieściła się w czterech budynkach, dzieci uczyły się w nich na zmiany, a nauczyciele musieli chodzić na lekcje z jednego budynku do drugiego. „Czasami, zwłaszcza w okresie zimy przerwy były za krótkie, aby nauczyciele zdążyli dojść do danej klasy. Warunki w klasach były koszmarne. Sale małe, zimne, często z jednym, maleńkim okienkiem. Brak było wyposażenia oraz podstawowych pomocy naukowych”. W roku 1955 funkcję kierownika szkoły objęła p. Helena Kaczmarska. Oprócz niej w szkole pracowały jeszcze nauczycielki: Natalia Buras i Mieczysława Fryt.
Z powodu bardzo trudnych warunków lokalowych i zwiększającej się liczby uczniów konieczna była budowa nowej szkoły. Dnia 2 lutego 1964 r. powołano komitet budowy szkoły, w skład którego weszli: Roman Ciszewski, Jan Stęplowski, Feliks Ciszewski i Anna Siekańska – nauczycielka. Uczniowie nadal uczyli się w starych budynkach i czekali na nową siedzibę.(Fot.1) Prace związane z budową i wyposażeniem budynku trwały do 1969 r. Część podstawowych prac budowlanych tj. kopanie dołów pod fundamenty, zwożenie piasku itp. mieszkańcy wykonywali społecznie. Poza tym zbierano pieniądze oraz organizowano różne imprezy, z których dochód przeznaczano na budowę szkoły. Tak więc także dzięki dużemu społecznemu zaangażowaniu mieszkańców szkoła została wybudowana i przekazana do użytku 1 września 1969 r. Nowy piętrowy budynek szkolny posiadał siedem pomieszczeń do nauki, poza tym miał kuchnię i jadalnię. Obiekt wyposażony był w centralne ogrzewanie oraz w instalację elektryczną, która zaczęła działać dopiero w 1972 r., gdy wieś Słopiec została zelektryzowana .W tym samym roku szkolnym naukę w ośmiu oddziałach szkolnych podjęło 133 uczniów. Z początkiem lat 70 – tych przeprowadzano w kraju gruntowną reformę oświatową szkolnictwa podstawowego. Nowy system zakładał upowszechnienie wychowania przedszkolnego, zaś na wsi podstawą realizacji nowej reformy miały być zbiorcze szkoły gminne. W myśl tej ustawy od września 1974 r. w Słopcu zaczęła działać klasa przedszkolna, do której uczęszczały dzieci pięcioletnie i sześcioletnie.
W roku 1973 stanowisko dyrektora objął Edward Skwark, dotychczasowy nauczyciel i zastępca kierownika szkoły. W latach 70 – tych w okresie wakacji budynek szkolny był wynajmowany na kolonie letnie dla dzieci pracowników Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Zbożowo – Młynarskiego z siedzibą w Kielcach. W zamian za tę usługę przedsiębiorstwo sponsorowało prace remontowe na terenie szkoły. W roku 1981 przyjęto założenie, że dzienna norma obowiązkowych zajęć dydaktycznych w klasach I – III nie powinna przekraczać 4 – 5 godzin dziennie oraz zaczęto stosować pięciodniowy tydzień pracy z wolnymi sobotami. W roku szkolnym 1986/87 klasy I i VIII funkcjonowały jako samodzielne, natomiast pozostałe klasy były łączone. Do szkoły uczęszczało wtedy 94 uczniów, a pracowało z nimi 9 nauczycieli. W roku szkolnym 1991/92 zlikwidowano w szkole klasy łączone. Od 1 września 1991 r. na skutek przemian ustrojowych zachodzących w kraju do szkoły powróciła możliwość nauczania religii w wymiarze dwóch godzin tygodniowo dla każdej klasy. W związku z tym w szkole została zatrudniona katechetka.
Od stycznia 1996 roku szkoła przeszła pod opiekę Samorządu Gminy Daleszyce. W roku szkolnym 1997/98 stanowisko dyrektora szkoły objęła Grażyna Szafrańska i pełniła ten urząd do 2007 r. W tym okresie na skutek ogólnej tendencji do likwidowania małych, wiejskich szkół zaproponowano władzom szkolnym pozostawienie w Słopcu tylko trzech oddziałów wczesnoszkolnych, a starsi uczniowie mieli dojeżdżać do szkoły w Daleszycach. Ten projekt nie uzyskał społecznej akceptacji, tym bardziej, że szkoła powstawała z tak wielkim wysiłkiem wszystkich mieszkańców Słopca. Wobec tego postanowili oni utrzymać placówkę i zorganizowali Towarzystwo Przyjaciół Słopca, które podjęło trud utrzymania szkoły. Od roku szkolnego 2007/2008 organem prowadzącym szkołę jest w/w stowarzyszenie. Funkcje dyrektora szkoły TPS powierzyło Marii Mazur. To dobry okres w życiu szkoły, zachodzi w niej wiele, pozytywnych zmian, poprawiły się warunki nauki i wyposażenie w pomoce naukowe. Budynek szkoły został gruntownie wyremontowany, urządzono plac zabaw dla najmłodszych, zakupiono nowe meble. Uczniowie mają teraz stworzone optymalne możliwości rozwijania swoich zainteresowań i osiągania dobrych wyników w nauce. Na sukcesy nie trzeba było długo czekać. Uczniowie mogą pochwalić się znacznymi osiągnięciami w różnych konkursach przedmiotowych, recytatorskich i z innych dziedzin wiedzy oraz w zawodach sportowych.
Ważnym wydarzeniem był udział uczniów w ogólnopolskiej akcji „Katyń...ocalić od zapomnienia” i zasadzenie w 2009 roku koło szkoły dębu pamięci. Młodzież bardzo zaangażowała się też w projekt edukacyjny pod nazwą „Szkolna Giełda Turystyczna – Przygoda” oraz brała aktywny udział w uzyskaniu certyfikatu „Szkoła Pięknych Umysłów”. W maju 2011 r. przed budynkiem Szkoły Podstawowej w Słopcu posadzono "Jodły Papieskie". W ten sposób placówka wpisała się w projekt edukacyjny Świętokrzyskiego Kuratora Oświaty „Żywe pomniki beatyfikacji Jana Pawła II".
W 2011 roku Towarzystwo Przyjaciół Słopca otrzymało dofinansowanie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w ramach Programu Operacyjnego Fundusz Inicjatyw Obywatelskich w kwocie 50.172 zł na realizację projektu ekologiczno-edukacyjnego pt. „Młodzi odkrywcy przyrody". Projekt dotyczy Priorytetu Nr 1 Aktywni, świadomi obywatele, aktywne wspólnoty lokalne. Obszar wsparcia nr 9 - Wspieranie działań na rzecz zrównoważonego rozwoju i ochrony środowiska. Projekt został wysoko oceniony przez Komisję Konkursową. Przedsięwzięcie pod nazwą „Młodzi odkrywcy przyrody" realizowane jest w Szkole Podstawowej w Słopcu, od maja do grudnia 2011 r., adresowane do uczniów szkół podstawowych i gimnazjalnych w gminie Daleszyce.